martes, 14 de agosto de 2007

Tic Tac

Acceptar la pèrdua (Tic)

Acceptar que s'ha acabat (Tac)

Despedir-nos del jo de les fotos (Tic)

Ja no existeix (Tac)

Era així,sentía així, (Tic)

es pentinava aixá...(Tac)

en aquell moment, (Tic)

en aquell instant. (Tac)



El Tic i el Tac, ( Tic)

ens empènyen despietàdament (Tac)

pel camí de temps (Tic)

pel camí dels anys (Tac)

són rígids monstres (Tic)

a qui importa poc (Tac)

si ens hem perdut (Tic)

algún detall (Tac)

ens arràstren penosament (Tic)

d'un principi a un final (Tac)

i d'un final (Tic)

al següent principi (Tac)



Lluitem en va (Tic)

per atrapar moments (Tac)

Correm desesperats (Tic)

per guanyar temps al temps (Tac)

Buscant ETERNITAT (Tic)

en cada pas (Tac)

i en cada principi (Tic)

i en cada final (Tac)

martes, 7 de agosto de 2007

Paris y Nicole

Porque ya estoy vendida, pues no soy dueña de mi voluntad. Me dices que estás bien y quiero creerte. Porque solo puedo escribir felicidad con el rojo de tu sonrisa. Porque te conozco mejor que a mi misma, porque crecimos juntas entre casitas y barbies. Porque contigo aprendí a transgredir los límites y juntas descubrimos lo que era el castigo. Porque mis lágrimas se han derramado siempre sobre tu hombro, a tu lado no existe soledad, tu eres el mejor de mis “yoes”.
No te rindas, sigue luchando mi niña, sé que tienes hambre de vivir, intentamos digerirlo todo y no es tan sencillo. Demasiadas veces, como romanos, hemos tenido que vomitar para poder seguir comiendo. Demasiadas veces, sabor a hiel en la boca… no eres tu la única que ha sentido el vacío, no estas sola en tu lucha contra el miedo…Solo quiero nutrirte, saber que fluye la vida en cada una de tus células. Porque tu tienes el alma gordita, dentro de tu cuerpo de pluma. Porque te quiero con el estómago y no con el corazón sólo quería decirte… una vez más, que aquí me tienes…